پاره‌هایی کوتاه در دو برداشت ، برای تو و میلاد ِِبهمن ، در بهمن .

بغض ِ نیلوفر /وقتی دید زیبایی‌ش را / شکست در آب

-

زلالْ‌سرخ

ماه ِ کامل

پس از باران

-

برمی‌گردد‌ام

به زیبایی

زخم ِ آینه ها

-

نور / گذر ندارد از پوست / وقتِ خیرگی‌ش با خود

-

کنج ِ کج ِ لب

پناه ِ شفیره‌ی بوسه

پس از تن‌ها

-

چمیده سپید

سرخ که می رود

حافظه‌ی نورانی ِ خون

-

یکی رها

در میانه

طبیعت ِ ماده

-

آفتاب ِ کور /نور ِ عقیم / در به افق چشم‌های تو / می‌زایندَم

-

محوی حافظه

در آب‌های مهاجر

سفر ابد در عشق

-

بهار ِ زمان

بی که وقت

خطی درون تنِ درخت

-

خاب فرشتگان

شبنم روی برگ

تعبیر ِ لب‌خندت

-

آهومونا/ غمزه‌ی سبز‌سیاه‌سرخ /حب کن ذره‌ی نور در چشم

میلاد رنگین‌کمان ِ پس بغض /

در شکست ِ سکوت آب

نیلوفرانه

-

لَک

پوست ِ گل گلِ‌بهی

از گل ِ خاکستر

-

نمی‌رود

سیاهی‌ ِ سوختن ِ گیاه

از پوست گل‌بُهی

-

صورتِ تو

زیبایی مکسر

برخورد اشک به آب

-

گریستن ِ هوا

ذرات ِ آینه

شکوفه‌ی صورت‌ات

-

بهار

همیشه‌ی خاک

دست بردن به دل ِ خالی

-

کجی ِ زاویه

صرافت ِ شقیقه

زلال از چشم ِ توام

-

استخوان ِ گیلاس

گوشته‌ی پوک

سرب‌های مداوم

-

امتدادَت

از چَپ ِ نور

تا جغرافیای خاب

-

مرگِ مرکز

گریز از زیبایی

بهار ِ دل ِ خط

-

نُت ِ سکوت

تپش ِ شریان ِ میت

آه ِ حافظه‌ی بوسه

-

.