روزانه

همه دریک جاده ایم.

هر که کوچه ی مغزش را می خرامد،کوچه های دلش را یا خاطره اما همه در یک جاده به جریان اند.ازآغاز تا آغاز دیگر. از تولد تا تولد های هرباره.تا هربار که وجود در آوا تکرار می شود. در صداهایی که از چشم به قلب می رسند و عکس. هر که مقصدی دارد سوار بریک اسب است.

جهان به یک سمت است:توحید.

تاکسی هایی که به یک مقصد روند:میلاد.

                                                                   25_9_96