حد

سکوت ها به انفجار شود،کوه ها مذاب شود و گونه ها چرخش گیرد که از هرچرخش نگاه ها توان دید و این نگاه سبب شود تا زوایای دایره ی تکرار و ابعاد در حجم سینه ومغز تعبیه گیرد. 

                                                      شماری از شوریدگی

آن جا دایره شکند که درون اضلاع بی صورت لحظه را بشکند و طرحی نو بیند:

بیا تا گل بر افشانیم می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم

آنجاست که همه تنهایی درون واحد شود و خود به لشکری یک به نفس ریزد.

این جاست که بعد از طوفان ها طرح توحید به جریان شود:

عشق

                                          _شوریده نپرهیزد_

                                            29_1_96